RADA 1
ROZŁĄKA JEST NIEUNIKNIONA
Nie przychodźcie do przedszkola w ostatnim momencie. Lepiej mieć czas na spokojne towarzyszenie malcowi w szatni. Nie wprowadzajcie atmosfery pośpiechu i nerwowości. Potem czule, lecz stanowczo i konsekwentnie pożegnajcie się i wyjdźcie. Łzy przy rozstaniu z mamą są naturalne. Dziecko nie ma poczucia czasu i Wasze obietnice, że wrócicie po południu, mogą na początku niewiele dla niego znaczyć. Nie pytajcie też: „Czy mogę już iść?”, „Już idę, dobrze?”, bo co zrobicie, jeśli zdecydowanie powie „NIE!”. Czy zmienicie swoja decyzję powodując tylko mętlik w głowie malucha? Jeśli mimo upływu czasu mama bardzo cierpi przy rozstaniu z dzieckiem lepiej, by przyprowadzał je tata. Pamiętaj też, że najgorsze są poniedziałki. W kolejnych dniach dziecięcy protest nieco się wycisza, by w następny poniedziałek pojawić się z nową siłą.
RADA 2
NA POCZĄTEK MAŁE DAWKI
Jeśli to możliwe, w pierwszych dniach odbierajcie dziecko po obiedzie. Nie chodzi tylko o skrócenie rozłąki, ale również o to, że małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza wtedy, gdy ma dużo nowych wrażeń i doświadczeń. Do tak dużej zmiany warto więc przyzwyczajać przedszkolaka powoli. UWAGA! Nie spóźniajcie się z odbieraniem dziecka. Jeśli obiecaliście, że przyjdziecie po obiedzie – dotrzymajcie słowa.
RADA 3
UKOCHANA MASKOTKA
Dziecku będzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochanego misia lub zabawkę, wsuń mu do kieszeni malutkiego krasnoludka (Uwaga! Może się zgubić!). Wystarczy, że malec będzie miał przy sobie coś, co pachnie mamą i tatą.
RADA 4
WIĘCEJ MIŁOŚCI !!!
W pierwszych przedszkolnych dniach poświęcić dziecku więcej czasu niż zwykle. Pytaj nie tylko o to, czy zjadło zupę i drugie danie, lecz także o to, jak sobie daje radę w nowej sytuacji, co dzieje się w przedszkolu, czego się nauczył, czy ma już kolegę lub koleżankę, jak ma na imię jego pani. I NAJWAŻNIEJSZE: CZĘSTO JE PRZYTULAJ!
RADA 5
BĄDŹ W BLISKIM KONTAKCIE Z NAUCZYCIELKĄ
Rozmawiaj z nauczycielką o dziecku, jeśli coś Cię niepokoi lub z czegoś się cieszysz. Pani powie Ci, jak dziecko sprawuje się w ciągu dnia. Zdarza się, że w pierwszych dniach dziecko nie pozostawia na nauczycielce „suchej nitki” lub fantazjuje na temat przedszkola. Przyczyny – rozczarowanie, że pani wzięła na kolana innego malca, że zbyt szybko nie zareagowała na prośbę dziecka. Postaraj się uważnie je wysłuchać, bez komentarzy i pouczania. Rozmawiaj o tym z nauczycielką, pomoże Ci ustalić przyczynę antypatii i odpowiednio temu zaradzić.
RADA 6
JEŚLI ZNÓW SIUSIA W MAJTKI
Zdarza się, że w pierwszych tygodniach dziecko moczy się. Przyczyny mogą być błahe:
• dziecko było pochłonięte zabawą,
• nie dało sobie rady z odpięciem spodni;
• krępowało się poprosić nauczycielkę o pomoc.
Mokre majtki to sposób, by mama i pani poświęciły mu więcej uwagi. Naturalnie nie robi tego świadomie. Nie krzycz więc na dziecko i nie zawstydzaj go. Okazuj za to dużo czułości i troski. Na wypadek „wpadki” daj maluchowi zapasową bieliznę.
RADA 7 i OSTATNIA
Jeśli dziecko mimo wszystko bardzo przezywa rozstanie, jeśli nie chce chodzić do przedszkola, nie poddawaj się, nie zostawiaj go w domu tylko dlatego, że płacze, że wyrywa się na ulicy, gdy zobaczy przedszkole, nie przyprowadzaj, a zaraz zabieraj do domu, bo wpada w histerię. Jeśli takie sytuacje będą się powtarzać, ryzykujesz, że dziecko zawsze wykorzysta twoją słabość ze szkoda dla siebie. Wielu rodziców mówi wtedy „może za miesiąc, może za rok”. Warto sobie zdać sprawę, że tego rodzaju próby jeszcze wielokrotnie czekają je w życiu. Pójście do nowej szkoły, egzamin, praca – wszystko to są sytuacje stresujące, z którymi trzeba sobie dawać radę.
JEDNAK NAJWAŻNIEJSZA RADA TO:
JEŚLI POCZUJESZ, ŻE NIC Z TEGO, ŻE CHYBA NIGDY NIE PRZYZWYCZAISZ SIĘ DO PRZEDSZKOLA, POMYŚL:
JUTRO BĘDZIE LEPIEJ !
About Post Author
